19 Μαρ 2011

Πάντα υπάρχουν...


Πάντα υπάρχουν και θα υπάρχουν αυτοί που σε πάνε και αυτοί που δεν σε πάνε. Σίγουρα εγώ δεν είμαι η εξαίρεση. Καταλαβαίνω όμως την αγωνία κάποιων που θέλουν να με βάλουν στα 12 μέτρα βάθος, γιατί φοβούνται μήπως και ξαναβγώ.

Τηλεόραση έκανα και αν προκύψει θα συνεχίσω να κάνω, αυτό είναι το μόνο που δεν συζητείται. Οι οχτροί μου να είναι καλά που μου προσδίδουν αρετές και ικανότητες που δεν έχω.

Κανένας Δροβατζίκας δεν έφυγε και κανένας Τσέπελας δεν πήγε στην Νέα Τηλεόραση. Με στεναχωρούν αφάνταστα οι ανακρίβειες που διάβασα και συνεχίζω να διαβάζω.

Νίκο Δροβατζίκα, λυπάμαι πραγματικά που σε ζάλισαν κάποιοι περίεργοι, αλλά θα πρέπει να ομολογήσω και το ενδιαφέρον καλοπροαίρετων που πήραν να σου ευχηθούν καλή επιτυχία. Αυτοί, να ξέρεις σ’ αγαπούν πραγματικά.

Πάντως Νικόλα, σίγουρα δημιούργησες είδηση και πανικό μόνο με μια σου κίνηση! Φαντάζεσαι τι θα γίνει με τις επόμενες κινήσεις σου που ειλικρινά εγώ σου εύχομαι να στεφτούν με μεγαλύτερη επιτυχία.

Αγαπητέ Θόδωρε πάλι θα πέσεις στην τηλεοπτική ανυποληψία. Βλέπεις και εσύ, αυτό που βλέπουν όλοι, αλλά ποτέ δεν πρόκειται να παραδεχτείς τις αστοχίες σου και την μεγαλομανία σου. Ας μην είχες Μαριάνθη, Τρούπη και Λία και τότε θα σου έλεγα αν υπήρχες σήμερα.(αυτό μόνο για τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ).

Αλλάζοντας θέμα τώρα:

Για άλλη μια φορά το Δημοτικό συμβούλιο δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Με λίγα λόγια, μπάχαλο.
Από την μια η απειρία της Δημοτικής αρχής και από την άλλη οι μέντορες, να δημιουργούν αυτού του είδους τις καταστάσεις, δημιούργησαν μια αίσθηση απαξίωσης ικανών ανθρώπων σε σκέψη και σε πράξη.

Πρέπει πάντως να ντρέπονται όλοι, αλλά κυρίως αισθάνεται ντροπή ο κόσμος που τους ψήφισε γιατί η εικόνα, αυτή την αίσθηση περνάει. Κρίμα…

Πάλι ο Φωτιάδης την κρίσιμη στιγμή λάκισε, όπως λακίσαν και κάποιοι που στην εισήγησή τους είπαν άλλα και έπραξαν άλλα… Η αλεπού χάνει το μαλλί της, αλλά όχι τα χούγια της, λέει ο πάνσοφος λαός μας…

Έξυπνη κίνηση και από την Βούλα Λαχανά και από το Δίκτυο(δια χειρός διεύθυνσης) να δώσουν τα χέρια και να τελειώσει μια αντιδικία που σε τελική ανάλυση δεν ωφελούσε κανέναν. Το να ζητάς συγνώμη, είναι αρετή και πράξη γενναιότητας, για να συμβεί όμως αυτό χρειάζεται υψηλή παιδεία και μόρφωση. Τους συγχαίρω και τους δύο.