Παύλε αγαπημένε, γιε του φίλου μου και συμμαθητή μου Κώστα.
Ήλθαμε όλοι οι φίλοι σου, οι συγγενείς, οι συγχωριανοί σου και όχι μόνο, γύρω από το άσπρο φέρετρο σου, ντυμένος γαμπρός να σε αποχαιρετήσουμε και να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας που ήταν ανεξήγητα, γιατί κανείς μας δεν κατάλαβε πως έφυγες.
Εγώ Παυλάκη σε γνώρισα, σαν ένα καταξιωμένο νέο που κέρδισε την εκτίμηση μου, αλλά πάνω απ’ όλα σαν έναν νέο, ακέραιο για τις σχέσεις του με τον περίγυρο των γνωστών και φίλων.
Σε γνώρισα να είσαι δίπλα στους εγκλωβισμένους γονείς σου(Γνώριζες την φιλία μου με τον πατέρα σου) που τόσο πολύ αγάπησες και στήριξες.
Παυλάκη ο θάνατος κάθε νέου ανθρώπου εμένα με λιγοστεύει, γιατί είναι άρρηκτα δεμένος με τον άνθρωπο. Γι’ αυτό ποτέ δεν πρέπει να ρωτάμε για ποιον χτυπάει η καμπάνα.
Φίλε Παύλε, η καμπάνα προχθές δεν χτυπούσε μόνο για σένα, αλλά για όλους μας. Ο απροσδόκητος και τόσο άδικος θάνατος σου μας συγκλόνισε όλους, μας λιγοστεύει όλους μας, γιατί χάσαμε έναν φίλο, έναν νέο με πλατύ χαμόγελο, μια καλή καρδιά και μια απέραντη καλοσύνη με πολύ φιλότιμο.
Ο Παυλάκης που έφυγε προχθές από κοντά μας για το στερνό του ταξίδι ήταν ένας νέος υπερήφανος, με ελεύθερο πνεύμα, ο οποίος με παρρησία και θάρρος υποστήριζε όλα όσα του δίδαξαν ο Κώστας και η Ελένη.
Δεν ήταν τυχαία Παύλε η επιλογή του πατέρα σου να σε χρίσει στυλοβάτη του σπιτιού μεταξύ των πέντε αδελφών σου, αν και δεν ήσουν ο πρωτότοκος.
Κώστα και Ελένη οπλιστείτε με καρτερία και υπομονή για να απαλύνεται τον δικό σας πόνο και ακόμη τον κλαυθμό και οδυρμό των Πέτρο, Μάριο, Θανάση και Ειρήνης.
Στην σύντομη ζωή σου Παύλε υπήρξες πρότυπο επιμέλειας και δουλειάς. Ένα μόνο δεν κατάφερες. Να αποτρέψεις το γραφτό της μοίρας σου και να απολαύσεις τους καρπούς του μόχθου σου και της νέας σου BMW που δεν πρόλαβες καν να οδηγήσεις. Είμαι σίγουρος Παύλε ότι θα καταξιωθείς και στον ουρανό, όπως καταξιώθηκες και έκανες υπερήφανους τους γονείς σου και τους γύρω σου στην γη.
Νίκος Τσέπελας
